Επικοινωνιακή Ικανότητα (Berruto, 1974)
Ability to produce and interpret verbal signs. It entails:
– phonological (ability to produce and recognize sounds);
– syntactic (ability to form sentences);
– semantic (ability to produce and recognize meanings);
– textual (ability to assemble and integrate sentences in linguistic context).
Ability to modulate some features of the signifier, such as emphasis and cadence of pronunciation, silence as well as interspersing laughter, exclamations, etc.
Ability to perform communication by means of gestural signs (nods, mimics, movements of the face, hands or body, postures, etc.).
Ability to vary the spatial attitudes and interpersonal distances of the communication act – such as touching, being in contact or not – handling distances that have culturally determined meanings.
Ability to act socially modulating communication in accordance with its intention.
Ability to use verbal and non-verbal signs, in a way that is appropriate to the situation and to one’s own intentions.
Ability to recognize social roles and situations, conceiving meanings as culture and social bound.
Ικανότητα παραγωγής και ερμηνείας προφορικών σημάτων
Περιλαμβάνει: φωνολογική (ικανότητα παραγωγής και αναγνώρισης ήχων),συντακτική (ικανότητα σχηματισμού προτάσεων), σημασιολογική (ικανότητα παραγωγής και αναγνώρισης νοημάτων), κειμενική (ικανότητα συναρμολόγησης και ενσωμάτωσης προτάσεων σε γλωσσικό πλαίσιο).
Ικανότητα διαμόρφωσης ορισμένων χαρακτηριστικών του σημαίνοντος, όπως η έμφαση και ο ρυθμός προφοράς, η σιωπή καθώς και η παρεμβολή γέλιου, επιφωνημάτων κ.λπ.
Ικανότητα επικοινωνίας μέσω χειρονομιών (νεύματα, μίμηση, κινήσεις του προσώπου, των χεριών ή του σώματος, στάσεις κ.λπ.).
Ικανότητα μεταβολής των χωρικών στάσεων και των διαπροσωπικών αποστάσεων της επικοινωνιακής πράξης – όπως το άγγιγμα, η επαφή ή όχι – χειρισμός αποστάσεων που έχουν πολιτισμικά καθορισμένα νοήματα.
Ικανότητα να ενεργεί κοινωνικά διαμορφώνοντας την επικοινωνία σύμφωνα με την πρόθεσή της.
Ικανότητα χρήσης λεκτικών και μη λεκτικών σημάτων, με τρόπο που να ανταποκρίνεται στην κατάσταση και στις δικές του προθέσεις.
Ικανότητα αναγνώρισης κοινωνικών ρόλων και καταστάσεων, αντιλαμβανόμενη τα νοήματα ως πολιτισμικά και κοινωνικά δεσμευμένα
