Παρόλο που η νομική γλώσσα είναι δύσκολο να εξηγηθεί, αυτή η ενότητα παρέχει μια σύντομη επισκόπηση των συμβάσεων που υπάρχουν στον ιδιωτικό τομέα και ορισμένων από τις σχετικές ρυθμίσεις.
Ως εξαρτημένη απασχόληση θεωρείται η απασχόληση στην οποία ο εργαζόμενος εξαρτάται οικονομικά από έναν μόνο εργοδότη για το εισόδημά του.
Οι ευέλικτες μορφές απασχόλησης περιλαμβάνουν συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, μερικής απασχόλησης, συμβάσεις εργασίας μικρής διάρκειας (εκ περιτροπής), συμβάσεις μέσω γραφείων προσωρινής απασχόλησης, εξ αποστάσεως εργασίας), συμβάσεις εποχικά απασχολούμενων ξενοδοχειακών εργαζομένων, καταγγελία εργασιακής σχέσης (διάκριση εργαζομένων προσώπων σε μισθωτούς και εργάτες και τεχνικούς, υπολογισμός αποζημίωσης απόλυσης, πληρωμή μειωμένης απόλυσης, παραγραφή, επιζήμια αλλαγή όρων απασχόλησης, ισχύς-ακυρότητα καταγγελίας, περίοδος δοκιμασίας, καταγγελία σύμβασης από τον μισθωτό κ.λπ.), προστασία εργαζόμενοι σε περίπτωση μεταβίβασης της επιχείρησης, απόσπαση εργαζομένων, διαθεσιμότητα εργαζομένων, εργασία για μισθωτούς μακριά από τον συνήθη τόπο εργασίας, κώλυμα στην παροχή της εργασίας χωρίς υπαιτιότητα, ανωτέρα βία, προστασία ανηλίκων κατά την απασχόληση, προστασία των μισθωτών στρατευσίμων, εργατικές ρυθμίσεις του νομοθετικού διατάγματος 3789/1957. Τα θέματα αυτά εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της Μονάδας Ατομικών Συμβάσεων Εργασίας της Διεύθυνσης Ατομικών Ρυθμίσεων
Ο εργοδότης υποχρεούται να κοινοποιεί εγγράφως τους βασικούς όρους απασχόλησης στον εργαζόμενο εντός δύο μηνών από την έναρξη της εργασίας του. Γενικά, μια σύμβαση εργασίας πρέπει να περιλαμβάνει (μεταξύ άλλων λεπτομερειών):